ارزیابی آسایش اقلیمی در مساکن روستایی شمال دشت قزوین با روش ET و شاخص PET

در رویکرد هم‌سازی انسان با طبیعت، مسکن موضوع مهمی است که همگونی آن با محیط می‌تواند گام ارزنده‌ای در جهت تعدیل بحران انرژی و چالش‌های زیست‌محیطی باشد. در این میان روستاها و روستا- شهرهای واقع در حوزه منظومه‌های شهری اهمیت قابل توجهی را دارد.در این پژوهش ابتداً با استفاده از آمارنامه نفوس و مسکن در سال‌های؛ 1375، 1385 و 1390، مطالعه‌ی جمعیتی به منظور تبیین ضرورت مطالعه‌ی مسکن روستایی شمال دشت قزوین صورت گرفت. سپس به استناد داده‌های ایستگاه‌های هواشناسی داخل و مجاور منطقه، نقشه پهنه‌بندی اقلیمی در محیط GIS تهیه شد. در نهایت آسایش اقلیمی منطقه با روش تجربی دمای مؤثر (ET) و شاخص نرم‌افزاری دمای معادل فیزیولوژیکی (PET) محاسبه و نقشه‌های آسایشی مربوطه تهیه گردید. یافته‌های پژوهشی نشان داد؛ مطالعه‌ی مسکن روستایی منطقه توجیه جمعیتی دارد. همچنین نقشه اقلیمی منطقه، تغییر اقلیم را از نیمه‌خشک به خشک در امتداد شمال‌غرب به جنوب‌شرق نشان داد. دوره‌ی آسایش اقلیمی نیز در حرکت به سمت جنوب‌شرق کاهش معنی‌داری را معرفی کرد. به عنوان نتایج این پژوهش، موارد اجرایی از قبیل: اجرای معماری فشرده همراه با دیوارها و سقف سنگین، جایابی ایوان در شمال شرق خانه، تعبییه بازشوهای سقفی و کاربست آجر در نمای ساختمان، قابل پیشنهاد است.